پل لاتیدان یکی از پل های دیدنی استان هرمزگان به شمار می رود - دَبی بلاگ

این پل بر روی رودخانه کول در جاده لار و 70 کیلومتری غرب بندرعباس قرار گرفته است و حدود سه برابر سی و سه پل اصفهان است. این پل طولانی ترین پل تاریخی ایران بوده که در سال 1372 بخاطر سیلی که در روستای نیم کار در شهرستان خمیر جریان پیدا کرد، از زیر خاک بیرون آمد. کارشناسان قدمت این پل را 500 سال تخمین زده اند. پل لاتیدان با اینکه طول آن 1 کیلومتر بوده و 233 دهانه داشته اما امروزه تنها 33 دهانه آن سالم به جای مانده است. بخشهایی از این پل در سالهای 1379 و 1386 در دو مرحله بازسازی شد.

از قسمت شرقی پل 270 متر و از قسمت غربی مخروبه هایی به طول 147 متر دیده می گردد. پل لاتیدان نقش موثری در نقل و انتقال نیرو و تدارکات برای باز پس گیری منطقه خلیج فارس از استعمارگران پرتغالی داشت. روی بخشی از پل در پایه های اصلی آبگذرهایی تعبیه شده بوده که در مواقعی که آب طغیان میکرد و شدید میشد، به راحتی بتواند آب را از پل عبور داده و بعلاوه وزن پل را کم کند. لاتیدان برخلاف دیگر پلهای دوره صفوی که با آجر ساخته شده، با سنگهای بی شکل ساخته شده است.

عرض پل لاتیدان به علت طولانی بودن آن در بخشهای مختلف متغیر است. یکی از اصلی ترین دلایل تخریب قسمت میانی پل، نبود امکان ساخت پی و شالوده محکم برای آن به علت شدت جریان آب رود است. مصالح بکار رفته در ساخت این پل سنگهای تراش نخورده و ناهمگون است که به وسیله ملاط به یکدیگر متصل شده اند. این پل ظاهرا در زمان شاه عباس اول و در جریان احداث جاده کاروان رو ساخته شده است. از آنجا که این پل در مسیر آبراهه های چندی قرار گرفته است و در فصل بارندگی حجم آب در زیر پل بسیار زیاد است، از این رو باید با مشخص اعتبارات ملی برای این اثر ملی، کار آنالیز های استحکام بخشی و بازسازی این پل شروع گردد، پیش از آنکه این اثر که پس از گذشت سالها بر اثر یک سیلاب سر برآورده، در اثر سیلاب دیگری فرو ریزد و نابود گردد.